"dziedzictwo"

A swoją drogą fotografie, czy też bardziej fotoreprodukcje prac Bogusława Dziedzica, które stanowią poruszające tło scenograficzne w "Gabinecie luster", są świetne. W ogóle malarstwo Bogusia jest świetne. Piszę jest, bo głupio pisać o czymś co istnieje "było", choć jego twórcy już nie ma wśród nas. W przyszłym roku minie dziesięć lat. Umówiłem się z dyrektorem muzeum, Jackiem Niewieczerzałem, na zrobienie wystawy prac Dziedzica, około maja. "meaculpa" mogłaby wtedy zagrać nocny spektakl, na schodach z tyłu dworku. Obrazy rzucane byłyby na ściany. Tak mi się marzy...

 Dorotko - bardzo dziękuję!!!

Z prac Bogusława Dziedzica korzystamy dzięki uprzejmości jego rodziny.
Natomiast fotoreprodukcje - kawał fantastycznej roboty - wykonała
Ola Wittenberg.
Dziękujemy.


Tutaj Beata Kupka zakochana w bretnalu.

Po prawej - Kasia Chmiel - 

bosa boska.

Kiedy czyta się Grochowiaka po raz pierwszy, można odnieść wrażenie przystępowania do wielkiej tajemnicy. Za drugim razem - jeszcze większej. Dla mnie tajemnica ta nigdy nie została rozwikłana. I oby tak pozostało na zawsze. W dniu, w którym dokładnie odczytam każdą jego myśl - umrę.

dziedzictwo

                                   Bogusiowi D.

pamiętam twoje obrazki

pastele pewne koloru

i tłustej kredki wiatrak na wzgórzu

bardziej samotny niż don Kichot

wystarczyło kilka jesiennych liści

oprószonych węglem by ujrzeć

cały świat

pamiętam akwarele piękniejsze niż miasto

w którym przyszło nam żyć

niż miłość jaką dano nam poznać

niż śmierć która uczyniła z nich

dziedzictwo

                                               X.2010

  To akurat moje. Więc dla mnie żadnej tajemnicy w tym nie ma. Trudno.

A przede wszystkim bardzo, bardzo dziękujemy naszym żonom. Za cierpliwość. Za pochwały. Za uwagi. Za to, że są.